teunnaarsantiago

En het ging zo lekker! Echt waar, ik liep als een trein. Maar dat heeft niets te maken met de treintickets die je hier ziet 😭😭 Inderdaad, ik ben weer thuis. Ik heb ca. 1000km gelopen met mijn zelfbedachtte karretje in 29 dagen. Dat is een gemiddelde van ruim 30km/dag met uitschieters van zelfs 46 en 57 km! Zo goed werkte "mijn systeem". Totdat donderdag mijn hulpvoertuig de geest gaf. Totaal onbruikbaar geworden. Na twee dagen wikken en wegen had ik toch besloten om het vandaag dan toch te proberen zonder. Alleen de rugzak. Ondanks dat die loeizwaar was vanwege alle campinggear die je toch nodig hebt om in Frankrijk te kunnen overleven. Op het platteland is echt niets! Nomansland. Alles potdicht, luiken, op slot, blaffende honden. Bah!! Oef, dacht ik al bij de start. Je moet er gewoon nog aan wennen Teun! Nie mauwe ...... Maar toen ik na 15km zelfs werd ingehaald door Franse omaatjes met winkelkarretjes dacht ik: "Waar ben je mee bezig, zot!" Ik ben neergezakt op ...

Gister opnieuw heerlijk aan de wandel, zo rond het middaguur, denk ik, ik ga ff boodschappen doen. Het was pas 11.15 uur en al 21 km in de benen. Afgelopen nacht al in het wild gekampeerd, komende nacht moet weer. Er is immers niets op het platteland in Frankrijk. Werkelijk niets! Daarom moet je steeds goed nadenken. Heb ik voldoende voedsel? Heb ik voldoende vocht? Heb ik voldoende energie voor mijn lifeline (de smartphone)? Elke dag een worsteling. Dus ik goed ingeslagen in de winkel. Ruim 4 kilo aan extra proviand en water. En dat, hóp, op m'n aanhangertje erbij. Die rolt wel achter me aan. Ik loop de stad uit, een flinke helling omhoog (da's ff flink stoempen) hoor ik plotseling KNAK! Oei, da klinkt niet goed. Ik stop, kijk achterom en verdomd ....... één van de 2 "benen" van het karretje is gebroken. 🤬🤬🤬 Na 3 kwartier klussen heb ik het "been" weer gespalkt en ga ik verder. Maar ik heb geen goed gevoel! Ik tuf die heuvel verder op. Eenmaal bovengekom...

  Werkelijk waar, in Frankrijk loopt geen enkele weg waterpas. Het gaat alleen maar in stijgende lijn of dalende lijn. Beide zijn NIET leuk! Maar je went eraan. Ofwel, langzamerhand weet je niet beter meer. Maaaar, .... vandaag aanbeland in Tours, lijkt het tij toch te keren. Als ik vooruit kijk naar het parcours, wordt alles toch wat milder. Vannacht wild gekampeerd. Mag in Frankrijk, maar is toch wel spannend. De enige die vannacht aan mijn tentje rommelde was de wind. Die had ik al snel door. Uiteindelijk toch 9 uur in mijn bedje gelegen. Vandaag toch wel wat commotie onderweg. Mijn plannen moeten rigoreus om ....... Lees mijn volgende aflevering (clifhanger 😉)

  Driewerf natuurlijk voor onze koning! Ondanks dat ik ver van huis ben, vier ik toch een beetje mee. Maar oehhh, wat had ik nu graag op een koningsdag feest aanwezig geweest. Die gezelligheid heb ik gruwelijk gemist!! Zijn we eindelijk weer helemaal los, heb ik al 4 vaccinaties gehad, gaat dieje gek aan de wandel! Maar jah, dat stond nou eenmaal gepland. En Teuntje en planning, da moet matchen. Jullie kennen me .......... denk ik. Vandaag had ik weer eens mankementen. Liep ik daar al uren door een bos, met een totaal paarse vloer, werkelijk ...... bijna sprookjesachtig,  blijft die aanhanger ineens achter me op de grond liggen. Wat nou?! M'n trekhaak was aan diggelen. Gelukkig vond ik de onderdelen nog terug op de weg. Tjemig, hoe los ik dit nu weer op. Even bestuderen, wat is er precies loos. Thuis zeggen we dan altijd: "As ge het nie wit, kit!!" Maarja, daar heb ik nu niets aan. Er is nog zo'n ander wondermiddel wat vaak ook goed werkt. Duct-tape. Laat ik die nou n...

  Vandaag ben ik gekiekt door een collega pelgrim op de fiets. Ik heb er al vele gesproken en blijkbaar zijn ze toch wel onder de indruk. Ik doe overigens hetzelfde als hun maar dan op een andere manier van voortbewegen. We maken allen dezelfde kilometers, en sjouwen allemaal dezelfde kilo's omhoog steeds. Dus mijn respect is wederzijds. Ook Fransozen klaxoneren regelmatig en roepen "Bon courage!" Mijn frans is niet opperbest en ik vertaal dat dan naar "Pak toch de bus, gek!" Ik sluit mijn dag af op een camping. Met een biertje, of twee (3). Tentje opgezet. Straks nog een potje koken, en vroeg erin. Filmpje kijken. Jaja, backpacken 2.0. Ofwel "Flashpacken". Van alle gemakken voorzien 😉

  En zoals voorspeld deed de bandenwissel en de rustdag van gister me ontzettend goed. De etappe van vandaag, 31km, was dan ook al om 13.15 afgerond. Ik zou uitkomen in een gehucht zonder enige voorzieningen en zou daarom gaan wildkamperen. Het mag, in Frankrijk. Er moet wel een geschikt plekje zijn natuurlijk ........ Nou, dat was er hier totaal niet. Vier uitgestorven huizen en een paardenkop. Bovenop een heuvel met in de weide verte alleen graan van 40 cm hoog en die gele koolzaadvelden. Overigens heel mooi. Maar nog geen grasspriet om je achter te verschuilen. Wat nu? T'is pas lunchtijd! Nieuw plan? Gewoon doorlopen om te beginnen. En kijk wat je tegenkomt. Enkele uren verderop zag ik op de kaart in een dorp toch een camping. Hoewel mijn navigatie app die niet aangaf. Vooruit, proberen. Drie uur later kwam ik aan. Camping fermé!! K*t   Wat nu? Vriend Booking.com raadplegen. Verderop, over 11 km, zit een hotel. Meteen geboekt en opnieuw verder. Pffffff, d'r kwam geen e...

  Het werd echt tijd voor een dag rust. Niet alleen om mezelf een grondige onderhoudsbeurt te geven maar ook om mijn uitrusting ff goed te checken. Omdat de laatste twee etappes relatief kort waren heb ik ze samen in één dag gestopt. Gister in totaal 46km gewandeld. Dat is een stevige tocht maar daardoor heb ik vandaag vrijaf. Ik zit nu in het zonnetje onderaan de kolossale basiliek Notre Dame in Chartres deze blog te schrijven. Mét een cappuchino. Gisteren hoorde ik tijdens het wandelen regelmatig een tik i.p.v. een dof als ik me afzette met m'n wandelstokken. Tijdens de inspectie vandaag bleek snel waarom. Een bandenwissel was beslist noodzakelijk! Max Verstappen doet het met nieuwe ook altijd goed dus morgen weer vol gas vooruit! Uitgerust, afgetankt en mét nieuwe banden!! 😃😃😃

  Het was vandaag een fantastiche wandeldag. Werkelijk! Wind in de rug, prachtig weer en het terrein liep (op een enkele uitzondering na) glooiend naar beneden. Beter kan bijna niet zou je denken. Wel, ik had vandaag een route gepland van A naar B. Mijn planner had voorspeld dat het een glooiend terrein zou zijn, via boerenlandschap, petite kleine Franse dorpjes etc. Nou, dat klopte helemaal. Prachtig!! Alleen alles is zo dood en verlaten! Er is overdag echt niets te krijgen. Nog geen kop koffie. Nog geen water. Je moet dus echt goed voorbereid op pad. Daarom plan ik m'n overnachting goed vooruit. Vandaag viel mijn keuze op deze prachtlocatie. In een gehucht. Twee restaurants aanwezig dus dat moet goedkomen. Ik werd hartelijk ontvangen. Dikke plus. Maar zijn er winkels? Dikke min. In restaurant 1 werd mijn reservering geweigerd. We zijn vol! Blijkt dit een van de toprestaurants van Frankrijk te zijn. Twee maanden vooraf reserveren. Restaurant 2 ging pas weer open om 18.00. Drie uur...

  Ik werd vanmorgen al vroeg bericht dat het vandaag de verjaardag was van mijn allerliefste. Natuurlijk ben ik dat niet vergeten maar het is heerlijk om te weten dat anderen ook nog steeds aan haar (ons) denken en meeleven. Geeft een warm gevoel ☺️.  Ze zit vandaag op je schouders is er meerdere keren gezegd. Nou dat heb ik geweten. Er zaten vandaag een aantal klimmen in de route van 12 tot 15%. En daar heeft een geoefend fietser het al lastig. Oef! was het enige wat ik dacht. En dat heeft niets te maken met "geOEFend". 🤣🤣 Maar uiteindelijk zijn we samen steeds boven gekomen. Zoals altijd! Door dik en dun. ❤ Ik was zelfs vroeg binnen op een fraaie camping. Tijd genoeg om op mijn dooie gemak mijn tentje op te zetten. Kijk nou! Hoe leuk!!!

Omdat ik elke wandeldag ca. 30 km wil maken kom ik soms in de meest vreemde gehuchtjes uit. Vaak is er echt niets en daarom probeer ik de avond daarvoor een alternatieve slaaplocatie te vinden. Ik hoor van vele collega pelgrims dat dit in Frankrijk echt een crime is. Daarom zoek ik vaak in een locatie nabij dat 30 km punt. Vandaag was dat een hotel ca. 5 km vóór het einddoel. Bonjour messieur! Non, ce hotel c'est fermé. Nou, ...... daar sta je dan. Ik ga zeker niet terug! Altijd vooruit. De volgende optie was 12 km verder. Ok, vol goede moed verder. Eerst wat drinken inslaan anders haal ik het niet. Hup, twee cola en een biertje. Dat moet toch volstaan.  De paden op, de laaaaanen in ........ Ruim 3 km verder check ik opnieuw ff alles 😳 SHIT, m'n portemonnee (met pasjes en de hele zooi). Nee toch!!! Terug!  Sodej ......Oh nee, pelgrims mogen niet vloeken! Onderweg terug herhaal ik vaak de zin die ik van mijn moeder geleerd heb. "Heilige Antonius, beste vrind, zorg dat ik m...

Vandaag enkele stevige klimmetjes. Clermont, waar ik vannacht geslapen heb, ligt op de top van een heuvel. Gister kwam ik daar aan, moest ik naar boven. M'n slaapplek lag aan de andere kant beneden. Ok dacht ik, ...... maar vanmorgen moest ik opnieuw weer omhoog 🥵. Zo .... heerlijke start van de dag. Er volgden er vandaag nog enkele meer. Leuke kuitenbijters. Maar de uitsmijter was toch wel de Col du Genevieve. Een klim van 5 kwartier omhoog naar het stadje Saint Genevieve. Beslist 4e categorie. Maar ik heb ze genomen! Haar zwoele blikken ten spijt heb ik stand gehouden. Ik zwicht nooit voor een mooie dame!  Jah duuuuuuuuh 🥱🥱

  Uren en uren aaneen ploeteren door eentonig landschap. Tsja, het is de bedoeling dat je dan in jezelf keert. Gaat bezinnen. Dat lukt op die manier wel aardig. Maar op enig moment had ik mezelf al 3 keer van binnen en buiten gehad. Basta! Nu iets anders. Ik ga wat muziek opzetten. Vorige maand lid geworden van Spotify Premium dus laat maar komen! Om data verbruik zoveel mogelijk te beperken had ik vooraf al veel muziek gedownload op mijn telefoon. Van alles wat. Hitzone 1 t/m 97. Allerlei musicals (hou ik écht van). En de best of Marco Borsato. Je weet wel ..... die kinderlokker 🤣. Hij zingt toch nog steeds best wel een leuk deuntje. Wel, vandaag heb ik niet alleen veel bezonnen, maar ook veel gezongen. Ook leuk, toch? Om 16.25 kwam ik aan op mijn bestemming (hé, da's een nummer van Marco toch .....). Clermont, links boven Parijs. Veertig km in de benen. Genoeg voor vandaag (Vandáááág is rood, de kleur ..................HOU OP!!!)

  Vandaag niet een dag als alle andere. Het is vandaag 1e Paasdag. En dan ligt in Frankrijk alles stil. Maar dan ook echt alles! Daarom dacht ik, waarom leg ik mezelf ook niet ff stil. Het wordt toch tijd om eens even wat huiswerk te doen. Je weet wel, dat werk waar je thuis ook zo'n hekel aan hebt. Wassen, poetsen, verschonen, etc. Niet leuk maar wel echt nodig. Daarom vandaag "snipperdag"! Ik doe eerst het nodige, daarna verwen ik mezelf. Vers fruit, een gebakje, borreltje, filmpje. En oh ja, vanmiddag heerlijk wielrennen gekeken. Hou ik van. Klassieker Parijs-Roubaix werd vandaag verreden. Over ongeveer hefzelfde parcours wat ik afgelopen week gewandeld heb. Leuk om te zien. Een soort van herkenning. Best een pittig parcours hé mannen! Afknijpen die hap!! 🤣🤣

  Omdat ik gister een stevig stuk extra aan mijn etappe heb vastgeplakt moet het vandaag toch wat makkelijker gaan. Het zou niet meer dan 34km moeten worden. Ik start uiteindelijk om 09.15 ( ja echt, ..... ik heb een uur uitgeslapen 😁). Het wordt een heerlijke dag. Het zonnetje schijnt al heerlijk en er staat een lichte bries. Prachtig hoe de dauwnatte rogge danst en wiegt in de wind. Ik ben gelukkig. Kippenvel momentjes onderweg. Ik realiseer me steeds weer dat ik op het parcours loop van de wielerklassieker Parijs-Roubaix die morgen van start gaat. In het centrum van Compiégne, een voorstad van Parijs, is morgen ook echt de start van die wielertocht. Bij het "Hotel de ville" (zie foto). Wanneer je weet dat zelfs profwielrenners het morgen zwaar hebben, voel je vast hoe Ik afgelopen week ervaren heb. Truste!

  Soms moet je kiezen. Ik ben bezig met een fase van de totale route. Deze fase loopt van de grens van België naar Parijs. De laatste 2 dagen van dit stuk zijn in totaal 78km. Een flinke hap dus. Ik heb vooraf gekozen om deel 1 te doen tot een gehucht. Belancourt. Ik arriveer om 15.00 en heb al 34 km gedaan. Maar wat een eenzaam stuk zeg. Echt waar, op het platteland lijkt Frankrijk overdag wel dood. Alles is dicht, luiken zijn gesloten , je ziet niemand, en alleen de vele aanwezige honden laten zich luidkeels horen. Na 5 uur in dit niemandsland ben ik het helemaal zat. Mijn plan was om hier te wildkamperen maaaar ....... alles is op. Mijn drinken, mijn eten, mijn motivatie. Dit wordt niks. Even kijken wat de opties zijn. Er ligt een plaats 14km verderop. Met winkels, hotels en ga zo maar door. Ik rust even in Belancourt, neem een Snicker en wat slokken water, en stap weer op. Hup twee drie vier. Nog 3 uurtjes op de tanden bijten en er wacht je een mooi schoon bedje. 'S avonds om h...

Inderdaad. Een pelgrim die vloekt, da kan ECHT niet! Maar Jezus 😇, vandaag scheelde het weinig. Vanmorgen gestart vanaf een camping in Honnoncourt s/ d' Escaut (aan de Schelde) ging het al direct niet lekker. Mijn zorgvuldig geprepareerde en geïnstalleerde app voor navigatie naar mijn doel had het begeven. Holy canoli, ah ......... nie vloeken! Oorzaak, geen bereik. Zelfs in een modern land als Frankrijk ben je soms gewoon totaal "buiten beeld". Wat zijn we in ons landje toch gezegend. Afijn, ik wist waar ik later op de dag uit moest komen. Uiteindelijk heeft google.maps me geholpen mijn eindbestemming voor vandaag te bereiken. Saint Quentin. Een mooie stad, juist boven Parijs. Dus niet via de mooie geplande route maar via een zg. D-weg. Veel nationaal verkeer, herrie, soms best wel eng. Maar ik ben er nog 😃. Toen ik uiteindelijk Saint Quentin naderde viel me één ding direct op. Een flink grote stad maar ver daar bovenuit torende de basiliek. Sodeju! (nou heb ik het toc...

Vanaf dag 1 ben ik al in gevecht met Jan (de wind). Continu waait ie stevig tot ferm me recht op de toeter. Wel ...... Jan is gevlucht. Vandaag windstilte. Maar, ik citeer Johan Cruijf, "Elk nadeel hen z'n voordeel".  Precies! Het regende de godsganselijke dag. Maar wat een rust. Heerlijk verpakt in mijn regenkleding over doodstille wegen. Dat maakt de omgeving sereen. En dan vallen mooie uitzichten en stokoude kloosters pas extra mooi op. (zie bijgevoegd plaatje) Daar doe ik dit toch voor? Vandaag kampeer ik weer. Op een camping in een gehucht wat overdag totaal uitgestorven is. Straks een potje koken en vanavond vroeg de slaapzak in. Lekker knus. Boekie lezen, tanden poetsen en knorren. Morgen weer een nieuwe dag. Opnieuw een stuk van de route naar ... ? "Mijn weg naar binnen"

Heb ik tot aan de Franse grens nog alles vooraf geregeld (slapen e.d.), vanaf nu is dat niet meer. Elke dag weer spannend dus waar ik terecht kom. En kom ik wel terecht? Daarom heb ik mijn uitrusting hierop aangepast. Zelfs als er niets meer is, moet ik toch een of enkele dagen vooruit kunnen. Wildkamperen, buiten koken, wildplassen, wildpo ........ ja hou maar op! Afgelopen nacht was mijn eerste kampeer uitje. Weliswaar op een camping, maar wat voor een. Er was echt helemaal niets. Behalve dan een mooie nieuwe receptie met een mooie nieuwe dame erin én natuurlijk een gloednieuwe kassa. Want jaah, eerst afrekenen voor je de campsite betreed.  Niet eens wc-papier.  Jaaah Teun , houd nou maar op met klagen!! Het was koud .... !!

  Na een heerlijk robbertje met de plaatselijke douanier, gaf hij me toch permissie de landsgrens te passeren. Op grenslocatie Rumegies. Ik ben in Frankrijk gearriveerd. Het was een heerlijke wandeldag. Weinig wind, de gehele dag zon en gestaag oplopende temperaturen. Naarmate de dag vorderde, handschoenen weg, van lange broek naar korte broek en jawel, in de middag ging zelfs het jasje uit. Het voelde zowaar als "rokjesdag"! De temperatuur liep wel op tot 21°C. Natuurlijk moet je goed blijven eten en drinken.Dat laatste is niet zo'n probleem, overal water verkrijgbaar. Maar eten is toch lastiger. Er is op het platteland overdag nog veel gesloten. Gelukkig wordt je soms toch verrast. Ik passeerde een automaat met daarin zuivelproducten van locale bevolking. Even zoeken. Jah, daar is iets wat me wel aanstaat. Heeerlijke Tiramisu met daarin frambozen! Dat brengt herinneringen naar boven! Van een diner met een mooie lieve blonde waarvan ik onlangs nog heb mogen genieten. Zij...

Zo, na een extreem lange dag vanuit Geraardsbergen uiteindelijk Tournai bereikt. Franstalig grondgebied! Ik was pas zeer laat binnen. Om 08.05 begonnen vanmorgen en om 19.50 het centrum van Tournai bereikt. In totaal 52 km gelopen vandaag. Veuuuuuul te veul. Weeeer een domme fout van de planner (ikzelf 🤣). Maar nog steeds op schema. Van hieruit gaan we verder op de officiele route de Santiago. De eerste 259 km tot hier waren eigenlijk alleen bedoeld om te voet de officiele Santiago route te bereiken. Na 62 analoge landkaartjes (A4-tjes) heb ik zojuist de laatste in de prullenbak gegooid. Vanaf hier gaan we digitaal. Voortaan met opengeklapte zonnepaneeltjes zodat de accu geladen blijft. 🌞🌞🌞 Maar morgen eerst een snipperdag! 52km op één dag. Zot!

Een heuuuul bekend fenomeen in België!  In Frankrijk is het de Eifeltoren. In Duitsland de Brandenburger Tor. In Engeland de Big Ben. In Amsterdam "Red light district". In Australië "The Opera House Sidney". Enz. Maar hier in België is het natuurlijk "Manneke Pis"!  En nu denken jullie natuurlijk "Kijk dan, een selfie met Manneke Pis. Hoe afgezaagd!" Gefopt! 🤣🤣 Want deze hier in Geraardsbergen is een kopie! De echte staat natuurlijk in Brussel! Dit is een afbeelding van "De Zeikerd". Je mag zelf bepalen wie/wat het hoofdonderwerp is van de foto 😉  

Het was een extreem pittige dag vandaag! De hele ochtend kwam het water met bakken uit de hemel gevallen. Mijn uitrusting is wel bijzonder getest vandaag. En vlekkeloos geslaagd! Natuurlijk kruipt water waar het niet gaan kan maar na de lunch klaarde het op en kon ik alle drijfnatte zooi te drogen hangen.  In die godskolere superstraffe continu blazende extreme, de gehele dag durende, tegenwind. Zo, da is eruit! En nu unne pint! Want ik ben tenslotte in Affligem. Het hol van de leeuw van Vlaanderen! Kastelein, mag ik Affligem! Triple! (in 3-voud dus want Affligem Triple bestaat niet 🤣🤣🤣)  

 Aangekomen in Mechelen vandaag. Na een barre tocht van 41 km met een stevige wind tegen en de nodige nattigheid. Pfieeww, da was heftig. Niks zonnetje, niks terrasje en niks biertje op mijn verjaardag. Wel heeeeeuuuuul veul lieve berichtjes, appjes, felicitaties etc. Da doet een mens toch goed. Kost extreem veel tijd om steeds toch netjes te reageren maar zeer hartverwarmend. Daarom ben ik pas om 5 uur aangekomen op de locatie op de foto. De markt in Mechelen. Gelijk de kroeg ingedoken voor een passend verjaardagsbiertje. Ik ben voor de Duvel nie bang 😉. Om 6 uur riep mevrouw: "We gaan sluiten!".       Trut  

Welke route ook, naar een ultieme eindbestemming, is nooit perfect voor je geplaveid. Overal vindt je obstakels, tegenslagen of wat dan ook. Jij, die die route wilt volgen, zal dit moeten overwinnen. Er zijn allerlei soorten mensen die dit zo ervaren. Sommigen gaat alles voor de wind, bij anderen schijt de duivel altijd op de grote hoop. Ergens daar tussen in zit jij. Wie ben jij, welk pad kies jij. Zie jij alles positief of juist niet? Het is die keuze  die bepaalt hoe je in het leven staat. Welke keuze maak jij??  

Afgelopen nacht geslapen in dit bijzonder fraaie Tiny-house in Oirschot. Heerlijk warm en comfy. Heb zelfs de laatste kilometers van de Ronde van Vlaanderen nog gezien met de geweldige winnaar MvdP. Vanmorgen dus vol goede moed weer op pad richting de Belgische grens. Met minder leuke vooruitzichten. De hele dag regen en een straffe wind tegen! Niet leuk kan ik je vertellen. Maar des te leuker is de beloning na afloop van je dagtocht. Een heerlijk warme douche en een lekkere maaltijd. Vanavond vroeg onder de wol want morgen weer zo'n dag. Wish me luck!  

  Nu, enkele dagen aan de wandel, begint me het gevoel te bekruipen wat me te wachten staat. Elke dag is spannend. Waar eet ik, waar slaap ik, waar ga ik na naar het toilet? Elke stap brengt me dichterbij een nieuwe uitdaging. Elke stap brengt me ook dichterbij mijn doel. Spannend!! Het enige wat nog niet meezit is het weer. Tot nu toe is het bar koud. Niet leuk! Morgen de hele dag regen. Duim voor me!

Vandaag mijn eerste dag. Gestart bij de St. Jacobskapel in Nijmegen. Een officiele start locatie. Ik heb gepland om per dag ca. 30 km te lopen. Maar dat ging al direct mis. Op mijn volgende slaap locatie aangekomen (B&B in Uden) staat de teller al op 39 km. Oeps! Dat moet je nog maar eens goed nakijken Teuntje! En dat op splinternieuwe schoenen. Ai! Maar van foutjes kun je leren. Morgen weer een nieuwe dag!  

Hoeveel tegenslag kun je hebben. Heb ik alles tot in den treure voorbereid. De beste materialen gekocht. Duizenden kilometers getraind. Echt overal op voorbereid (backpacken 1.0 is nu flashpacken 2.0).  Alles gepland. Krijg ik een week voor aanvang toch een mega jicht aanval (google maar eens). Helse pijn in m'n linkervoet. Ik kon gewoon niet meer lopen. Honderd % aandacht heeft in 5 dagen de pijn dragelijk gemaakt. En dan vanmorgen ook nog eens een pak sneeuw én 0 graden 🥶 Nu, met de nodige paracetamol achter de kiezen, lig ik toch in mijn bedje in Nijmegen. Direct naast de startlocatie. Morgenvroeg gaat het beginnen! Spannennnndddd!!