39. Een ongelijke strijd


Na een heerlijk korte etappe vandaag aangekomen in Pamplona. Hier heb ik echt naar uitgekeken. Natuurlijk weet ik, zoals bijna iedereen, dat hier jaarlijks iets bijzonders plaatsvindt. Juist, de stierenrennen. Dat wilde ik eens van dichtbij bekijken. Natuurlijk niet live want dat is pas begin Juli maar gewoon ff sfeerproeven. Nu heb ik vanwege drukte gewoon een hotelkamer geboekt want ik wil wel zeker zijn van een goede slaapplek. Nu blijkt dit hotel zich direct naast de arena te bevinden en begin Juli rennen de stieren direct onder mijn balkonnetje door richting arena. Je ziet dan ongeveer wat bovenstaand plaatje toont. Wat een spektakel. Je kunt die balkonnetjes overigens voor enkele dagen reseveren om dit alles te aanschouwen. Kosten ........ $4235 p.p.

De "bullrun" is overigens maar ca. 850 mtr lang. Ik heb hem gewandeld vandaag. Indrukwekkend. Na een officieel startsein door de burgemeester laten ze 8 tot 10 stieren beneden in de stad los waar honderden waaghalsen in witte shirts met rode halsdoek (of andersom, ook in Spanje doen ze aan diversiteit 🤣) de grote beesten opwachten. Ze kunnen geen kant op. Links en rechts grote muren en verstevigde winkelpuien. De stieren wegen ca. 1000kg per stuk. De jongemannen slechts een goede 70 kg. Ze maken weinig kans. Een ongelijke strijd.

Overigens belanden de stieren altijd in de arena waar ze het 's avonds op moeten nemen tegen een toreador. Wederom een ongelijke strijd. Iedereen weet hoe dit eindigt. Ze smaken overigens best goed 😳




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

64. Een andere dimensie

Afbeelding
  Gisteravond, in mijn superluxe albergue Casa Galego, zat ik rond 19.00 alleen aan tafel toen plotseling 3 dames vroegen of ze me mochten vergezellen. Pelgrims onder elkaar, geen probleem. Twee dames van gevorderde leeftijd (net als ik dus 🤣) en een jongedame. Eten werd besteld, drinken werd geserveerd en al snel kwam een leuk gesprek op gang. In het begin was alles een beetje oppervlakkig (hoe heet je, wie ben je, waar kom je vandaan, etc). Maar gaandeweg het diner ging het gesprek wat meer de diepte in. Waarom doe je dit? Hoe beleef jij het? Wat is/was voor jou speciaal? En ...... heel apart ..... pelgrims geven zichzelf dan veel meer bloot dan ze normaal zouden doen. Ook ik! Iedereen verteld elkaar heel intiem wat zij waar ervaren hebben en waarom. Wat waren jouw speciale momenten tijdens de Camino? En waarom? Soms is dat lastig uit te leggen maar uiteindelijk lukt dat wél! Op een of andere wijze begrijpen pelgrims dat van elkaar. Omdat we gezamenlijk bezig zijn aan een uniek ...
Meer lezen

65. Massa toerisme

Afbeelding
  Om een officiële "Compostela" te verkrijgen, de oorkonde waarmee je kunt aantonen dat je de Camino hebt gedaan, moet je tijdens de laatste 100 km twee stempels per dag in je camino paspoort verzamelen. Dat is het enige wat verplicht is.  Je raadt het al. Er zijn er honderden, nee, duizenden die alleen dat laatste stukje lopen. Tot op heden liepen "we" gemiddeld met 60 tot 80 pelgrims per dag een etappe. Ik hoor geluiden in de wandelgangen dat er nu 2000 tot 2.500 finishen in Santiago. Kun je nagaan wat komende dagen te wachten staat. En dat laatste stukje begint in Sarria. Precies! Waar ik vandaag ben aangekomen. Zittend op een terras is het prachtig om dit schouwspel gade te slaan. Overal komen ze naar buiten gerold. Nieuwe outfit, nieuwe schoenen, grote wandelstokken, mega grote koffers en micro rugzakjes. Uit de trein, uit bussen, uit taxi's. En dat sjokt zo door de stad op zoek naar hun superluxe hotels. Niks albergues, niks stapelbedjes, niks gezamenlijke...
Meer lezen

31. Frankrijk = ne water pas!

Afbeelding
  Werkelijk waar, in Frankrijk loopt geen enkele weg waterpas. Het gaat alleen maar in stijgende lijn of dalende lijn. Beide zijn NIET leuk! Maar je went eraan. Ofwel, langzamerhand weet je niet beter meer. Maaaar, .... vandaag aanbeland in Tours, lijkt het tij toch te keren. Als ik vooruit kijk naar het parcours, wordt alles toch wat milder. Vannacht wild gekampeerd. Mag in Frankrijk, maar is toch wel spannend. De enige die vannacht aan mijn tentje rommelde was de wind. Die had ik al snel door. Uiteindelijk toch 9 uur in mijn bedje gelegen. Vandaag toch wel wat commotie onderweg. Mijn plannen moeten rigoreus om ....... Lees mijn volgende aflevering (clifhanger 😉)
Meer lezen