59. Het hoogtepunt

 

Te voet van Nederland naar Santiago. Welke gek bedenkt nu zoiets. Dat dacht ik ook vooraf. Als ik dat ga doen zal ik wel van alles meemaken. En dat klopt! Er zijn zoveel verschillende emoties beschikbaar. En je komt ze allemaal tegen. Geluk, misére, eenzaamheid, samenhorigheid, blij, bang, angst, trots en ga zo maar door. Je ontmoet allerlei mensen van diverse nationaliteiten. Uiterst interessant. Maaaar, je moet ook gewoon lopen. Heel veel lopen!!
Kom ik vanmorgen nog langs het Palacio Episcopal van Gaudi in Astorga, wordt ik heel gelukkig.


Even later passeer ik een spoorlijn en zie ik een hoge snelheidstrein onder me langs passeren. Oooooh, met zo'n trein ben je in een halve dag weer thuis. Emoties ........

Vandaag ben ik begonnen met de klim naar het hoogste punt van de Camino. Ik stop op 1150 mtr maar morgen gaat de klim verder naar 1504 mtr. Oef! Op dat hoogtepunt staat een groot ijzeren kruis (Cruz de Ferro). Het is traditie dat pelgrims daar een steen plaatsen. Een steen die helemaal is meegesjouwd van thuis. Die steen zou voorspoed en geluk moeten brengen voor familie thuis. Ik ben niet bijgelovig maar ik heb hem bij. Én ik ga hem morgen plaatsen. Dat wordt weer een kippevel moment. En een traan? Emotie ......

Reacties

Populaire posts van deze blog

64. Een andere dimensie

65. Massa toerisme

31. Frankrijk = ne water pas!