66. REM-slaap

 

Heel lang heb ik dit al gewild. Het idee is ooit, zeker 15 jaar geleden ontstaan. Een jaar of 4 á 5 terug ben ik me eens gaan inlezen. En richting het einde van mijn carriére is de serieuze voorbereiding begonnen. Uiteindelijk is een startdatum vastgesteld en heb ik allerlei zaken (uitrusting) ingekocht. Ik voelde dat ik wat nerveus begon te worden. Bijna 100 dagen helemaal alleen op pad. De wereld in. Wat zou het me allemaal gaan brengen .........

En dan trek je thuis de deur achter je dicht. En weg ben je. Ik vergelijk dit avontuur met onze slaapcyclus. Eerst geraak je in een lichte slaap. Het is begonnen maar je denkt nog vaak en veel aan de periode voor je start. Langzaam ebt dat weg en ben je alleen nog maar bezig met de dingen van nu. Het lijkt op een droom. Een diepe slaap. In deze droom gebeurd ook van alles. Soms onvoorstelbare dingen. Dingen die mooi zijn. Waar je bang van wordt. Die te kort duren. Die heel leuk en verrassend zijn. Maar dan komt die lichte slaap weer. Hoe zal het zijn als dit straks over is? Wat ga ik dan doen? Moet ik er al iets voor doen. Ondertussen gaat het avontuur gewoon door. Maar dan komt de REM-slaap. Plotseling merk je dat je onderbewust alweer dingen aan het regelen bent. Voorbereidingen voor als je straks weer wakker wordt.

Ik heb vandaag het bordje, nog 100 km, gezien. Nog 3 dagen en dan wandel ik Santiago binnen. Zeker weten. Ik zit in de REM-slaap! Ik draai me nog snel een keer om ...............