Posts

Posts uit juni, 2022 tonen

70. Ik mag weer vloeken!

Afbeelding
Ik ben pelgrim af. Godver, degodver, degodver. Dat heb ik toch maar weer mooi geflikt. Niet normaal hoe trots ik ben op mezelf. Dit was een wens, een droom. Klaar. Finito! Voor al diegene die mij een beetje kennen, NEE dit ga ik NIET nog een keer doen. Ik loop over 4 weken mijn 18e 4daagse maar dit is totaal andere shit. Serieus, een echte monstertocht. Zeker 98% onverhard, extreme hitte, verschrikkelijke regenval, modder, keien, rotsen, klimmen, afdalen. Ik heb vandaag nog niet gehuild. Dat komt vast nog wel ............

69. Blubber en glibberen

Afbeelding
  De laatste dagen worden we overvallen door slecht weer. Erg jammer. Maximaal 16°C en vrijwel de gehele dag regen. Nu is het Camino-pad toch al niet makkelijk (wat heet, 98% is onverhard!!) maar al dat water maakt er één groot modderballet van. Én glad. Én risicovol. Alles door en door nat en modder tot aan de oksels. Het is een crime om je outfit weer in orde te krijgen voor de volgende dag. Eigenlijk lukt dat gewoon niet. Vanmorgen heb ik gewoon mijn semi-natte kleren weer aangetrokken en ben weer op pad gegaan. Ik denk, over een half uur is alles toch weer nat. 😳 Is het dan niet leuk meer? Jawél!! Want het einde komt eraan! Nog één nacht verblijven in een slaapplek voor pelgrims, nog één keer eten wat me de keelsgaten uitkomt, nog één keer 20 km zwoegen en ploeteren over modderige en gladde hellingen en afdalingen, nog één keer alle medepelgrims begroeten (Buen Camino!), nog één keer afzien, nog één keer kippevel, nog één keer zeiknat ..................... Morgen is het finito...

68. Nat tot op het bot

Afbeelding
Bijgaande foto is het enige wat ik kan laten zien van vandaag. Inderdaad. De vloer. Want veel meer heb ik vandaag niet gezien. Omdat het slechts 16°C was en het bijna de hele dag heeft geregend, én donker (! serieus, ik heb even overwogen om mijn hoofdlamp op te doen .....) heb ik 7 uur lang voorover gebogen de elementen getrotseerd. En dus de hele dag zorgvuldig gekeken waar ik mijn voeten moest plaatsen. Modder, plassen, stenen, natte plavuizen, putdeksels. Pffffff, wordt je serieus echt moe van. Gelukkig was dit de laatste zware etappe van mijn avontuur. Dertig kilometer bagger zijn achter de rug. Morgen en overmorgen nog 2x twintig kilometer en dán ....... FEEST!!!  🥂🍹🍺🍽🍰🍨

67. Wat eten we vandaag

Afbeelding
  Als je al maanden van huis bent en dus moet eten van wat er aangeboden wordt dan lijkt dat heerlijk. Maar het kan je ook gaan tegenstaan. Serieus, na een lange periode beginnen de menu's allemaal op elkaar te lijken. Als je kort op vakantie bent zal het best allemaal lekker lijken maar mij komen de entradas, raciones en postres de neusgaten uit. Please, is er ergens een afhaal chinees?? Mijn lekkerste voorgerecht tijdens deze tocht waren toch wel de mosselen van bovenstaande foto. Het lekkerste hoofdgerecht was een heeeeerlijk stuk rund (bavette) in Saint Quentin, Frankrijk. En het lekkerste nagerecht was toch wel gewoon een lekkere kop koffie. Mét borrel!!!

66. REM-slaap

Afbeelding
  Heel lang heb ik dit al gewild. Het idee is ooit, zeker 15 jaar geleden ontstaan. Een jaar of 4 á 5 terug ben ik me eens gaan inlezen. En richting het einde van mijn carriére is de serieuze voorbereiding begonnen. Uiteindelijk is een startdatum vastgesteld en heb ik allerlei zaken (uitrusting) ingekocht. Ik voelde dat ik wat nerveus begon te worden. Bijna 100 dagen helemaal alleen op pad. De wereld in. Wat zou het me allemaal gaan brengen ......... En dan trek je thuis de deur achter je dicht. En weg ben je. Ik vergelijk dit avontuur met onze slaapcyclus. Eerst geraak je in een lichte slaap. Het is begonnen maar je denkt nog vaak en veel aan de periode voor je start. Langzaam ebt dat weg en ben je alleen nog maar bezig met de dingen van nu. Het lijkt op een droom. Een diepe slaap. In deze droom gebeurd ook van alles. Soms onvoorstelbare dingen. Dingen die mooi zijn. Waar je bang van wordt. Die te kort duren. Die heel leuk en verrassend zijn. Maar dan komt die lichte slaap weer. H...

65. Massa toerisme

Afbeelding
  Om een officiële "Compostela" te verkrijgen, de oorkonde waarmee je kunt aantonen dat je de Camino hebt gedaan, moet je tijdens de laatste 100 km twee stempels per dag in je camino paspoort verzamelen. Dat is het enige wat verplicht is.  Je raadt het al. Er zijn er honderden, nee, duizenden die alleen dat laatste stukje lopen. Tot op heden liepen "we" gemiddeld met 60 tot 80 pelgrims per dag een etappe. Ik hoor geluiden in de wandelgangen dat er nu 2000 tot 2.500 finishen in Santiago. Kun je nagaan wat komende dagen te wachten staat. En dat laatste stukje begint in Sarria. Precies! Waar ik vandaag ben aangekomen. Zittend op een terras is het prachtig om dit schouwspel gade te slaan. Overal komen ze naar buiten gerold. Nieuwe outfit, nieuwe schoenen, grote wandelstokken, mega grote koffers en micro rugzakjes. Uit de trein, uit bussen, uit taxi's. En dat sjokt zo door de stad op zoek naar hun superluxe hotels. Niks albergues, niks stapelbedjes, niks gezamenlijke...

64. Een andere dimensie

Afbeelding
  Gisteravond, in mijn superluxe albergue Casa Galego, zat ik rond 19.00 alleen aan tafel toen plotseling 3 dames vroegen of ze me mochten vergezellen. Pelgrims onder elkaar, geen probleem. Twee dames van gevorderde leeftijd (net als ik dus 🤣) en een jongedame. Eten werd besteld, drinken werd geserveerd en al snel kwam een leuk gesprek op gang. In het begin was alles een beetje oppervlakkig (hoe heet je, wie ben je, waar kom je vandaan, etc). Maar gaandeweg het diner ging het gesprek wat meer de diepte in. Waarom doe je dit? Hoe beleef jij het? Wat is/was voor jou speciaal? En ...... heel apart ..... pelgrims geven zichzelf dan veel meer bloot dan ze normaal zouden doen. Ook ik! Iedereen verteld elkaar heel intiem wat zij waar ervaren hebben en waarom. Wat waren jouw speciale momenten tijdens de Camino? En waarom? Soms is dat lastig uit te leggen maar uiteindelijk lukt dat wél! Op een of andere wijze begrijpen pelgrims dat van elkaar. Omdat we gezamenlijk bezig zijn aan een uniek ...

63. Hoogtemeters

Afbeelding
  Vandaag was wellicht de zwaarste dag in mijn Camino. Anderhalve etappe van de hoogste moeilijkheidsgraad. Er was op het einde van de etappe die gepland was, geen slaapplek meer te vinden. En dan moet je door. Bij mijn doortocht door de Pyreneëen heb ik eens 151 gehaald. Vandaag dus 270. Mijn wandelapp telt hoogtemeters in aantal verdiepingen 🤣. Ik was dan ook behoorlijk "voldaan" vanmiddag. Beentjes waren helemaal leeg. Oooh dan is een  schoon en zacht bedje toch zo fijn. Én een beetje privacy. Ik geef dan graag even wat meer uit om mezelf eens lekker te verwennen. Straks nog even wat eten en dan met een fles wijn naar boven. Voor het slapen gaan nog even wat "Netflixen" en welterusten! En oh ja!! Morgen uitslapen! Omdat ik vandaag zo goed mijn best heb gedaan resteerd er van de etappe van zondag nog slechts 9 km. Appeltje eitje! En mijn dochter is morgen jarig. Da vraagt om een feestje 🍰🍹!!!

62. Chucky was here

Afbeelding
  Nee, alle gekheid op een stokje. Na mijn blog van gister heb ik mijn avontuur nog eens grondig overdacht. Wat gaat er nu goed, en wat niet. Geen blessures. Ik heb mijn EHBO pakket slechts één keer aangeraakt. Een jongedame vroeg of ze wat pijnstillers mocht lenen. Twee paracetamol. Dat is alles.  Ik zit volledig op schema. Het gaat precies volgens mijn plan. En dat is nog altijd het beste 😜. Ik ontmoet verschrikkelijk veel en diverse leuke aardige mensen. De sfeer is bijzonder goed. Het weer is bijzonder goed, zelfs mijn littekens worden bruin. In mijn hoofd ben ik alleen maar hier. Nergens anders meer. Ik heb alles los (kunnen) laten. Ik zie regelmatig af, en dat vind ik goed, wordt je alleen maar sterker en taaier van 👍 Gaat er dan ook iets niet goed? Jawel, ik word moe. Serieus moe. Ik weet het, ik ben al 28 dagen onafgebroken aan het wandelen. En Teuntje rust nooit. En Teuntje ontbijt nooit. Loopt zo 30km onder zware omstandigheden met slechts water bij zich. En Teuntj...

61. Mucho calor

Afbeelding
  De gehele dag gaat het erover. Ja jongens, het is warm. Zijn ze eindelijk een keer in Spanje, klagen ze over het weer. Dat weet je toch als je hierheen komt? Ik zeg, als je zorgt dat je gezond bent, en de juiste dingen doet op het juiste moment van de dag is het best te doen. Ik zit op dit moment linksboven tussen nummers 37 en 38. Inderdaad, ik zit. Tussen 13.00 en 18.00 kun je maar twee dingen doen. Zitten of liggen. Siesta. Niets doen. Drinken, veel drinken. De restaurants gaan op z'n vroegst om 19.00 open. En dat is eigenlijk nog veel te vroeg. Het is dan ca. 33°C. Ik krijg eigenlijk geen hap door mijn keel met die warmte. Dat is mijn grote zorg. Ik eet veel te weinig. Gelukkig had ik nog wel wat reserves 😉. Maar die zijn zo langzamerh and op. Maar ik kom steeds dichterbij Santiago. Ik zal voor die tijd toch niet omvallen, wél? Vanavond toch maar weer eens proberen wat eten te scoren .........

60. Relaxen

Afbeelding
  Na een fikse wandeling is het credo, goed voor jezelf zorgen! Vandaag al om 05.00 van start vanwege de dreigende hitte. Spanje kreunt en steunt vanwege de zwaarste hittegolf sinds 20 jaar. Bovendien had de etappe van vandaag de  hoogste moeilijkheidsgraad. Vroeg beginnen, vroeg klaar dus. Om half twaalf bracht een ober me al mijn eerste glas bier. Heerlijk! Daar begint mijn rust altijd mee. Laven!! Niet alleen lekker maar ook echt nodig. Daarna een heerlijke volledige maaltijd. Ook broodnodig want ik loop altijd op nuchtere maag. Altijd! Het gemakkelijkste en meest voorhanden is het "menu del dia" voor pelgrims. Serveren ze overal, kost niks, supersnel klaar en 3 gangen incl. drank. Niet meer over lullen dus.  Dan volgt de echte rust. Ik zoek mijn slaapplek op, fris me goed op, trek wat gemakkelijks aan en plof op bed neer. Vaak ben ik dan 2 uur van de wereld. Eenmaal weer wakker wandel ik wat rond in het dorp / stad, bezoek ik een supermarkt en beland dan zo rond 16.30...

59. Het hoogtepunt

Afbeelding
  Te voet van Nederland naar Santiago. Welke gek bedenkt nu zoiets. Dat dacht ik ook vooraf. Als ik dat ga doen zal ik wel van alles meemaken. En dat klopt! Er zijn zoveel verschillende emoties beschikbaar. En je komt ze allemaal tegen. Geluk, misére, eenzaamheid, samenhorigheid, blij, bang, angst, trots en ga zo maar door. Je ontmoet allerlei mensen van diverse nationaliteiten. Uiterst interessant. Maaaar, je moet ook gewoon lopen. Heel veel lopen!! Kom ik vanmorgen nog langs het Palacio Episcopal van Gaudi in Astorga, wordt ik heel gelukkig. Even later passeer ik een spoorlijn en zie ik een hoge snelheidstrein onder me langs passeren. Oooooh, met zo'n trein ben je in een halve dag weer thuis. Emoties ........ Vandaag ben ik begonnen met de klim naar het hoogste punt van de Camino. Ik stop op 1150 mtr maar morgen gaat de klim verder naar 1504 mtr. Oef! Op dat hoogtepunt staat een groot ijzeren kruis (Cruz de Ferro). Het is traditie dat pelgrims daar een steen plaatsen. Een steen d...

58. Vuile poten

Afbeelding
  Waar je ook binnenkomt in Spanje: "Schoenen uit"! Begrijp jij daar iets van? Nee, even alle gekheid op een stokje. Als er iets te lijden heeft tijdens een Camino, is het zonder twijfel de pelgrim. Deze staat met stip op nummer 1. Maar steevast op de 2e plaats komen zijn schoenen. Die gaan echt door een hel. Nummer 3 is natuurlijk voor de sokken. Oef!! Die kunnen stinken ...... 🤢 Bij een Albergue (rustplaats voor pelgrims) kom je niet eens binnen met schoenen. Schoenen in de hal in de schoenenkast! Sticks overthere! ( ze wijst naar een soort paraplubak). In de hotels zijn ze wat soepeler. Maarja, daar betaal je ook minstens het drie-voudige. Dat die schoenen en sokken van alles meemaken illustreert de volgende anekdote. De aanloop naar mijn volgende etappeplaats (Astorga) ging via een lange best wel saaie route langs een nationale weg (N120). Men laat ons pelgrims dan meestal over grindpaden lopen, direct langs die drukke asfaltweg. Je breekt je nek op die paden maar voorui...

57. Huishoudelijke dienst

Afbeelding
  Het is nog "slechts" 14 dagen wandelen naar mijn eindbestemming. Ik heb dus nog wel even te gaan. Ondertussen wordt alles vuil, goor, vies, bah!! Er moest dus weer gewerkt worden. Voor zo'n "wasdag" boek ik altijd een hotelletje. Daar kun je rustig alles uitpakken, controleren, een grote beurt geven, wassen. Een soort APK dag voor je uitrusting. Niet leuk, doch echt wel nodig af en toe. Werk aan de winkel dus. Om genoeg tijd hiervoor te hebben moet je die dag wel een beetje doorlopen. Ik geef daarom op een wasdag vol gas. Was vandaag al om 11.15 bij het hotel. Het was nog niet eens open 🤣🤣. Ondanks dat het vandaag 43°C was. Ik trof gelukkig een nagenoeg kaarsrechte route van 22km zodat het lekker soepel ging. Wat ook niet leuk is, ik heb vandaag mijn vliegticket terug naar Nederland geboekt 😪. Na bijna 3 maanden op pad komt het einde toch dichterbij. Ik kreeg een tip om dat toch alvast te regelen. Het kan n.l. nog wel eens druk zijn. Gister hebben ruim 2.50...

56. De stad Leon

Afbeelding
  Het zat er dik in. Gisteren was het weer TE mooi. Da gaat een keer veranderen. Voorspelling? Vijftig % kans op regen met óf zonder onweer.  Nou, je raad het al. Het was vandaag raak terwijl ik de stad Leon binnenliep. Vette druppels en stevig onweer. Weer eens wat anders kan ik je zeggen na drie weken van tropische temperaturen. Mij hoor je niet klagen. Leon, "slechts" 313km verwijderd van mijn doel,   Santiago de Compostela. Een eeuwenoude stad met een schitterende kathedraal  en de meest sexy straatjes om gezellig uit te gaan. I can tell! Mijn slaapplek van vandaag ligt precies aan een van deze straatjes. Vanmiddag al eens uitgebreid van genoten en straks weer. Het zijn overigens horror temperaturen op dit moment in Spanje. Middagtemperaturen tot 43°C. Ja hoor, ik ben voorzichtig. Mijn lichaam is goed afgeschermd tegen de brandende zon en mijn bidonnen steeds gevuld met water en een poeder om uitdroging te voorkomen. En na de wandeling mucho cereveza!! 🤣🤣

55. Soms? ...........

Afbeelding
  Vandaag was een dag zoals je zou willen dat hij snel voorbij was, of zelfs nooit had gekomen. De vooruitzichten waren al niet om vrolijk van te worden. Ruim 21km totaal vlakke route met temperaturen tot 38°C, geen schaduw, geen wind, geen afleiding, geen vogeltjes, geen internetverbinding, slechts één rustpauze, .......ja hoor, hou maar op met zeuren 😅 Ik had me daarom voorgenomem om deze etappe maar eens snel af te maken. Zeven uur vertrokken, kwart over tien klaar. En daar zit je dan. Koffie genomen, ontbijtje gepakt, zelfs een biertje. Maar toch, de dag duurt dan lang. Om ca 12.00 uur komende de eerste binnendruppelen, en dat gaat de hele dag door. De ene nog meer verhit en vermoeid dan de ander. Soms bijna zielig om te zien. Vanavond om 20.15 uur zag ik de laatste binnenkomen. Winkels al dicht, restaurants aan het opruimen. Gerrúm, ik hoop dat hij een slaapplek vindt.  Zo doet ieder het op zijn eigen manier. En ik zeg beslist niet op zijn eigenwijze .......  Want d...

54. Praktische zaken

Afbeelding
Hoe vindt een pelgrim nu zijn weg? De route van de Camino Frances, de meest belopen route, 784 km door Frankrijk en Spanje, is uitstekend aangegeven (bepijld). Kan bijna niet mis. Bijna ...... heeeeeel soms is er enige twijfel. Ik grijp dan terug op mijn navigatie op de telefoon. Ik heb de app "maps.me" gedownload incl. bjjbehorende kaarten. Zeeeeer gedetailleerd (zie foto) én ofline te gebruiken. Dus geen dataverbruik. Maps.me bevat alleen landkaarten, nog geen route.  Die heb ik weer gedownload van www.santiago.nl/downloads. De te lopen route komt dan zichtbaar in maps.me als een zwarte lijn waarop een blauwe pijl jouw telefoon is die gewoon over de route meegaat. Als je goed loopt tenminste 🤣. Anders loop je gewoon weer terug naar de zwarte lijn. Uiterst handig!! Zoals je wellicht op de kaart ziet zijn er ook allerlei markeringen aangebracht. Dat zijn de voorzieningen op of nabij de route (lees eten/slapen/drinken). Wederom, zeer handig. Als een pelgrim nu info wil over d...

53. Monnikenwerk

Afbeelding
  Nee, dit is geen grapje. Vannacht heb ik toch in een heus klooster geslapen. Het is, na 2 jaar Covid, dit jaar erg druk op de route. Het is daardoor slim om je slaapplek vooruit te reserveren. Ik hoor verhalen dat mensen soms buiten de nacht moeten doorbrengen. In het stadje waar ik vandaag aankwam was bijna alles volgeboekt. Er was alleen nog plek in het klooster. Nou ja, wat moet dat moet. Kom ik me melden bij de receptie hoor ik zachtjes de monniken hun psalmen al zingen. Een wonderlijke ambiance! Maar werkelijk jongens, de kwaliteit van dit verblijf was hoogstaand. Normaal zou je daar geld voor betalen om dit te mogen bezichtigen. En het restaurant? Met Michelin-ster. Werkelijk! Niemand maakt mij nog wijs dat monniken Spartaans leven. Pelgrimage monnikenwerk? No way ghosée

52. Spaanse vlieg

Afbeelding
  Nou hoor ik jullie bijna denken: "Oh jee, hij gaat het toch niet over dat lustopwekkende drankje hebben?".   Welnee, wees gerust. Na een heerlijke nacht in bovenstaand hotel weer vroeg op voor weer een dag Spaanse hoogvlakte. En vlak was het vandaag! Een lange rechte pad van bijna 25km. Met de zon er bovenop. Daarom moet je jezelf goed beschermen. Ik draag een goede zonnebril en een flink grote zonnehoed. Maar zweten, daar ontkom je niet aan. Tussen mijn hoed en de zonnebril is een smalle strook ontbloot voorhoofd waar continu pareltjes zweet verschijnen. Vocht dus. En potverdrie, daar hebben die verrekte spaanse vliegen het op voorzien! De hele dag proberen ze die smalle vochtige plek te bereiken. Daarom zwermen ze steeds recht voor mijn gezicht juist voor die grote opening waar mijn zuurstof steeds naar binnen en buiten moet. Mateloos irritant 🤣🤣. Het zullen heus nuttige beestjes zijn hoor. Over beestjes gesproken. De flora en fauna in Spanje is fenomenaal mooi. Giga ve...

51. Helemaal dol

Afbeelding
  Beloven ze lange rechte saaie paden, ligt die bezaaid met zwerfkeien. En niet zo'n kleintjes ook! Vaak zo groot als kokosnoten 🌴 Dus ben je genoodzaakt de hele dag naar beneden te staren om zigzaggend tussen de stenen door te kunnen laveren. Het voelt alsof ik anderhalf keer de afstand heb gedaan. Ohja, .... dat klopt ook nog. Ik heb 3 etappes in 2 dagen gedaan 🤣. Maar door dat draaien en keren werd ik zowaar draaierig. En doordat ik zo op de grond moest letten zag ik het volgende niet aankomen ..... Jaaah, kom maar weer terug naar boven! Naar de Spaanse hoogvlakte. Stiekum afdalen hé. Ruim één kilometer a 12% 🥵🥵 Ben serieus moe vandaag. Kom ik aan bij m'n slaapplek, zit die volgestouwd met wielertoeristen met elektrische mountainbikes. Jongens .......... ff serieus .... !!  

50. De Meseta

Afbeelding
  De "Meseta". De Spaanse hoogvlakte (op ca. 1000 mtr hoogte). Het meest gevreesde deel van de Camino. Tweehonderd km lang, hitte, veel wind, stof en eentonig saai. Ik ben er vandaag aan begonnen. Heb m'n tanden erin gezet.  Er zijn pelgrims die dit deel gewoon overslaan (bus, taxi). Er zijn pelgrims die pas hierna van start gaan. Maar voor mij telt de uitdaging. Kom maar op! De dag begon met de klim naar boven. Oef! Eenmaal boven ervaar ik meteen de Meseta. Zeer lange onverharde wegen met links en rechts alleen granen. De zon pal op je kop, de wind recht in je snufferd, het lawaai van de wind en verder is er niets. Voor uren en uren ........... Maar tot mijn verbazing begin ik me op mijn gemak te voelen!  Eerst dat lawaai. Ik stop gehoorbescherming in, zo .....opgelost. Dan de hitte. Valt mee de nk ik, windje koelt behoorlijk af. Ook goed te doen. En wind? Da's een eitje voor ons Nederlanders. Wij weten niet beter. De laatste factor:  verveling. Wacht eens .....ik z...

49. Een kleine wereld

Afbeelding
  Gisteren moest ik onverhoopt van "het parcours" af. Het parcours is eigenlijk de route die iedereen wandelt. Én die is beschreven in een Michelin-gids die wereldwijd verkocht wordt. Bijna iedereen loopt met dat boekje of een variant ervan. Dit is ook de route die bijzonder goed is aangegeven met de voor ons bekende Camino symbolen. Bijna iedereen "kiest" dus voor dezelfde etappeplaatsen. Geloof me, dat is reuze gezellig maar soms ook erg lastig om een slaapplek te vinden. Gister kwam ik aan in St. Juan de Ortega. Een etappeplaats. Slechts 18 inwoners. En plaats voor max. 87 pelgrims. Nou, .......... voor mij geen plek. Dus moest ik een omweg maken van 4km naar een ander dorp. Dat ging op zich prima maar je moet de volgende dag ook weer terug. Dat zijn er 8 ..... Er werd een alternatieve route aangeboden naar Burgos. Laat ik dat maar doen dan. Ik was de enige. Moederziel alleen, 's morgens om 06.00 uur in een mistig Spanje. Echt een heeeeele kleine wereld. Omda...

48. Het parcours

Afbeelding
Laten we het nu eens serieus over wandelen hebben. En dan specifiek over de Camino vloer. Als je begrijpt wat ik bedoel. Ik mag mezelf denk ik toch een ervaren wandelaar noemen (17x 4daagse, dodentocht, internationale IML tochten etc) maaaaaar, dit is toch echt different koek. Nederland was nog ok, België werd al lastiger (klimmetjes en kasseien), Frankrijk zeer groot en saai maar Spanje spant echt de kroon. Echt jongens, 98% is onverhard. Het is continu stijgen en dalen met soms zulke stijgingspercentages, dat je touwen langs de route verwacht, of trapleuningen. Zelfs een lift zou soms niet misstaan 🤣. Massa's keien, lege rivierbeddingen, glibberige afdalingen. Ik hou m'n hart soms vast. Vandaag nog. Hup, klimmetje naar 1062 mtr. En écht steil omhoog! Je moet serieus voorzichtig zijn anders ga je op je bek. En dat mag echt niet want ik wil het afmaken. Nee, met onze Nederlandse manier van wandelen heeft dit niets te maken. Daarentegen, het is bloedmooi. Je komt op zeer bijzon...

47. Groepsdynamiek

Afbeelding
  Ik ervaar een bijzonder verschijnsel. Zeer intrigerend. We starten allemaal als individu. Vastbesloten om het te doen op onze eigen voorbedachte rade. Maar al heel snel komt daar verandering in. We houden allemaal heel erg van onszelf maar toch vormen zich er al snel groepjes. Hoe diverser, hoe leuker. Wat blijkt ........ we zijn helemáál niet narcistisch. De anderen zijn juist heel aantrekkelijk. Gesprekken met totaal andere mensen zijn juist boeiend. Je luistert naar elkaar, deelt meningen, discussieert daarover, bewonderd elkaar, mucho input, mucho output. Én ...... de groepen zijn dynamisch. Veranderen continu van samenstelling. Op de foto Singapore, Denemarken, Mexico, Amerika, Ierland en Holland. Dit was eergister. Vandaag Roemenië, Holland, Kroatië, Duitsland, Frankrijk. Geweldig! Ik ben net een spons. Ik zuig alles in me op. Maar wie in mij durft te knijpen krijgt de volle laag 🤣 En lachen dat we doen joh, met z'n alle!!!

46. Tijd genoeg

Afbeelding
  Wanneer je dag in, dag uit alleen maar bezig bent met je te verplaatsen merk je al snel genoeg dat je ruim voldoende tijd hebt om overal op te letten. Én over na te denken. Details, warmte, jezelf een mening vormen, conclusies, fantaseren. En vooral rondkijken. Ik sta vaak stil. Gewoon om even te genieten. Of om een mooi plaatje te schieten. Kansen genoeg.  Maar pfieew, ik sta ook vaak stil om even uit te rusten. Even uithijgen. Want het parcours is niet mals! Ik pak dan vaak m'n telefoon en doe net of ik foto's maak. Hihi, zien ze toch niet. Vandaag stond ik wel 40 keer stil. Twee foto's 😜 Maar wanneer je stil staat, kijk je ook vaak eens achterom. En tjonge, dan zie je wat je al achter je gelaten hebt. Wat je allemaal al hebt gedaan. En ik zeg je, dat is soms best indrukwekkend. Teun jonge, goed bezig!! Schouderklopje voor mezelf.

45. Warmte!

Afbeelding
  Met deze hoge temperaturen én de soms stevige hellingen kan de batterij snel leegraken. Je moet dan bijtanken, anders gaat het mis. Vandaag had ik zo'n moment. Ik heb Repsol ff gebeld 😅 Even zonder gekheid. Natuurlijk is hier warm, anders had ik maar in Oekraïne moeten gaan lopen. Oh nee, slecht voorbeeld! Daar is het weer heet onder de voeten. In Noorwegen dan. Maar waar ik het even over wil hebben is de warmte die je hier ontvangt van mede pelgrims én van de lokale bevolking. Dat is echt heel bijzonder. Pelgrims helpen elkaar, motiveren, ondersteunen en hebben begrip. Iedereen zit immers in hetzelfde schuitje. Maar ook de locals, altijd open, zeer schappelijke prijzen (regelmatig zelfs voor niets!), uiterst vriendelijk en zeer veel respect richting de pelgrims. Ik vind dat ik dit eerbetoon hier echt even moet ventileren. Zo, dat ben ik kwijt.  Nu weer even bijtanken .......